درباره‌ی مجله

پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران یک نشریه علمی-پژوهشی معتبر با دسترسی آزاد است که به ارتقای پژوهش‌های علمی در حوزه تاریخ سیاسی ایران اختصاص یافته است. این نشریه بستری پویا برای دانشگاهیان، پژوهشگران، تاریخ‌نگاران و علاقمندان فراهم می‌کند که به بررسی و تحلیل تحولات سیاسی، ایدئولوژی‌ها، ساختارهای رهبری، جنبش‌ها، روابط دیپلماتیک و دگرگونی‌های تاریخی ایران در دوره‌های مختلف می‌پردازند.

نشریه بر تعهد به رعایت بالاترین استانداردهای علمی و اخلاق پژوهشی تأکید داشته و هر مقاله را تحت فرایند داوری دوسوکور (به صورت کاملاً ناشناس) با ارزیابی حداقل دو یا سه داور متخصص بررسی می‌کند.

پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران با رویکردی میان‌رشته‌ای، پذیرای مقالات پژوهشی اصیل، مقالات مروری، مطالعات موردی، مقالات انتقادی و تحلیل اسناد تاریخی است که بینش‌های نوینی درباره تاریخ سیاسی ایران ارائه می‌دهند. این نشریه به صورت فصلنامه منتشر می‌شود و از حمایت هیئت تحریریه‌ای متشکل از استادان برجسته ملی و بین‌المللی بهره می‌برد.

با بهره‌گیری از مدل انتشار دسترسی آزاد، این نشریه تضمین می‌کند که تمامی مقالات بدون هیچ‌گونه مانع مالی یا اشتراک، در اختیار پژوهشگران و عموم قرار گیرد و بدین ترتیب، گفت‌وگویی جهانی در زمینه تاریخ سیاسی ایران را تسهیل می‌کند.

اهداف و دامنه موضوعی

پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران در پی ترویج پژوهش‌های علمی عمیق درباره تاریخ سیاسی ایران از دوران باستان تا عصر معاصر است. دامنه موضوعات مورد استقبال شامل (اما محدود به) موارد زیر می‌شود:

  • تحولات ساختارهای حکمرانی و نهادهای سیاسی در ایران؛

  • رویدادها و تحولات بزرگ سیاسی همچون انقلاب‌ها، جنبش‌های مشروطه، کودتاها و اصلاحات؛

  • ایدئولوژی‌ها و جریان‌های سیاسی شامل ملی‌گرایی، اسلام‌گرایی، لیبرالیسم، سوسیالیسم و محافظه‌کاری؛

  • شخصیت‌های کلیدی سیاسی، سلسله‌ها و تغییرات رهبری؛

  • تاریخ روابط خارجی و دیپلماسی ایران؛

  • استعمار، امپریالیسم و چالش‌های ژئوپلیتیکی ایران؛

  • آثار اجتماعی-سیاسی جنگ‌ها، معاهدات و مداخلات خارجی؛

  • نقش نهادهای دینی و ایدئولوژی‌های مذهبی در عرصه سیاست؛

  • تحولات سیاسی معاصر، از جمله انقلاب اسلامی، سیاست‌های پس از انقلاب و چالش‌های حکمرانی امروزی.

نشریه به ویژه از پژوهش‌هایی که بر پایه منابع اولیه انجام شده‌اند، تفسیرهای نوین ارائه می‌کنند یا از چارچوب‌های نظری نوآورانه بهره می‌برند، استقبال می‌کند. همچنین، پژوهش‌های میان‌رشته‌ای که پیوندی میان تاریخ، علوم سیاسی، جامعه‌شناسی، حقوق و روابط بین‌الملل برقرار می‌کنند، مورد تشویق قرار می‌گیرند.

بیانیه دسترسی آزاد

پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران یک نشریه با دسترسی آزاد واقعی است. تمامی مقالات منتشر شده در این نشریه بلافاصله پس از انتشار، به صورت رایگان و بدون محدودیت در اختیار عموم قرار می‌گیرند.

این مدل انتشار بر این اصل استوار است که دسترسی آزاد به نتایج پژوهشی، تبادل جهانی دانش را تسریع می‌بخشد و به پیشرفت علمی و آموزشی کمک می‌کند. کاربران مجازند مقالات منتشر شده را مطالعه، دانلود، کپی، توزیع، چاپ، جست‌وجو یا به آن‌ها پیوند دهند بدون نیاز به کسب مجوز قبلی، مشروط بر اینکه به درستی به مقاله ارجاع داده شده و مفاد مجوز (CC BY-NC 4.0) رعایت شود.

نشریه باور دارد که رفع موانع دسترسی به دانش، کشف‌های علمی را تسریع کرده، نوآوری را ارتقا می‌دهد و نقش آموزش را در توسعه جوامع پررنگ‌تر می‌سازد.

حق مؤلف و مجوز انتشار

در پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران، نویسندگان مالکیت کامل آثار خود را حفظ می‌کنند. پس از پذیرش مقاله، نویسندگان مجوز غیرانحصاری برای انتشار و توزیع اثر خود را تحت مجوز Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) به نشریه اعطا می‌کنند.

طبق مفاد این مجوز:

  • دیگران مجازند نسخه مقاله را با ذکر منبع صحیح، در هر قالب یا رسانه‌ای بازنشر، اقتباس یا تغییر دهند، مشروط بر اینکه استفاده تجاری صورت نگیرد.

  • نویسندگان می‌توانند مقالات خود را در مخازن سازمانی، وبسایت‌های شخصی یا شبکه‌های علمی بارگذاری کنند، به شرط آنکه به انتشار اصلی در نشریه اشاره شود.

  • مالکیت معنوی مقاله همچنان در اختیار نویسندگان باقی می‌ماند.

بدین ترتیب، نویسندگان ضمن انتشار اثر خود در نشریه، حقوق کامل و کنترل استفاده‌های بعدی را در اختیار خواهند داشت.

سیاست مقابله با سرقت علمی

پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران به رعایت اصول اخلاق پژوهشی و صداقت علمی پایبند است و هرگونه سرقت علمی (اعم از سرقت متون دیگران یا خودسرقتی) را به شدت محکوم می‌کند.

تمامی مقالات ارسالی پیش از ارجاع به داوران، از طریق نرم‌افزار iThenticate جهت بررسی اصالت محتوا ارزیابی می‌شوند. چنانچه در هر مرحله از فرآیند داوری یا پس از انتشار، سرقت علمی شناسایی شود، اقدامات مقتضی از جمله رد یا ابطال مقاله طبق دستورالعمل‌های کمیته بین‌المللی اخلاق نشر (COPE) اتخاذ خواهد شد.

از نویسندگان انتظار می‌رود اطمینان حاصل کنند که آثار ارسالی‌شان اصیل بوده و منابع استفاده شده به درستی ارجاع داده شده باشند.

هزینه پردازش مقاله (APC)

به منظور تأمین هزینه‌های فرایند داوری علمی، آماده‌سازی، میزبانی آنلاین، و نگهداری دیجیتال مقالات، پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران مبلغ یک میلیون و پانصد هزار تومان به عنوان هزینه پردازش مقاله (APC) پس از پذیرش نهایی دریافت می‌کند.

  • این هزینه فقط پس از پذیرش مقاله پرداخت می‌شود و ارسال مقاله رایگان است.

  • فرایند داوری و تصمیم‌گیری کاملاً مستقل از پرداخت هزینه است و صرفاً بر اساس کیفیت علمی مقاله صورت می‌گیرد.

  • پس از پذیرش مقاله، اطلاعات مربوط به نحوه پرداخت هزینه به نویسندگان ارسال خواهد شد.

  • در موارد خاص و در صورت درخواست نویسنده، امکان بررسی تخفیف یا معافیت هزینه وجود دارد.

فرآیند داوری مقالات

پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران از یک فرآیند داوری دوسوکور و کاملاً ناشناس پیروی می‌کند تا عدالت، بی‌طرفی و کیفیت علمی در انتشار مقالات تضمین شود.

مراحل داوری به شرح زیر است:

  • ابتدا مقالات ارسالی از نظر انطباق با حوزه نشریه و حداقل کیفیت علمی توسط دبیرخانه بررسی می‌شوند.

  • مقالات مناسب به دو یا سه داور مستقل و متخصص ارسال می‌شود.

  • داوران بر اساس اصالت، اهمیت، دقت علمی، ساختار، شفافیت نگارش و میزان نوآوری پژوهش، مقاله را ارزیابی می‌کنند.

  • داوران نظرات مشروح و پیشنهادهای خود را ارائه داده و یکی از توصیه‌های پذیرش، نیاز به اصلاحات جزئی، نیاز به اصلاحات عمده یا رد مقاله را مطرح می‌کنند.

  • بر اساس نظرات داوران، سردبیر تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کند. در صورت نیاز به اصلاح، فرصت مناسبی به نویسندگان برای بازنگری داده می‌شود.

  • تمامی تلاش‌ها برای انجام فرایند داوری در کوتاه‌ترین زمان ممکن صورت می‌گیرد، اما کیفیت داوری همواره بر سرعت اولویت دارد.

سیاست‌های بایگانی و مخازن علمی

پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران متعهد به حفظ بلندمدت دسترسی به محتوای علمی منتشر شده است و سیاست‌های بایگانی و دسترسی آزاد به شرح زیر اعمال می‌شوند:

خودبایگانی:

  • نویسندگان مجازند نسخه نهایی منتشرشده از مقاله خود را در مخازن سازمانی، پایگاه‌های داده موضوعی، وبسایت‌های شخصی یا شبکه‌های اجتماعی علمی بارگذاری کنند.

  • در تمامی موارد باید به نسخه اصلی منتشر شده در نشریه اشاره و لینک مستقیم به مقاله یا شناسه DOI ارائه شود.

وبسایت نشریه:

  • کلیه مقالات منتشر شده بر روی وبسایت رسمی پژوهشنامه تاریخ سیاسی ایران نگهداری شده و به صورت دائم در دسترس خواهد بود.

  • نسخه‌های پشتیبان از پایگاه داده و وبسایت به طور منظم تهیه می‌شود تا امنیت و پایداری اطلاعات حفظ گردد.

نشریه حمایت کامل خود را از سیاست‌های دسترسی آزاد و بایگانی در جهت ارتقای دیدپذیری و تأثیر پژوهش‌های علمی اعلام می‌دارد.